Biranlık ayrılığın korkuturdu
Yokluğuna alışamam diye şikayet ederdim
Kalbime neleri sığdırmaya çalışırdım
Hani olur ya derdim;
Gidersin,mecburi gidersin derdim
Ama hep hayallerim korku doluydu

Seni hiç bir zaman küçültemez
Seni hiç bir zaman büyütemez
Seni hep olduğun gibi yaşardım
Seni sen olduğun için yüceltirdim

Artık canım öyle yanıyor ki!!
Sanırım hayallerim gerçek
Korkularım yanımda
Ve senin gidişin gözlerimde

Baksana,gitmişsin işte
Habersiz,sessiz,suskun
Geriye dönüşü olmayarak
İmkansızı başardın sen!!
..Gözyaşlarım yüreğimde
Sensizlik gözlerimde
Acım hala bedenimde

Biliyorsun değil mi?
Asla unutmayacak yüreğim seni
Ölüm sana nasıl yakışmadıysa
Başında beklemekte bana yakışmadı

...Seni çok sakladım
Seni kimseyle eşit saymadım
Kendimden kıskanırken
Gitmenin ölüm olduğunu nasıl anlamadın?

Çok acılar çektide yüreğim
Ne gözyaşları döktüde gözlerim
Bin tür unutmalarıda bildi aklım
...Neden sende takıldı çaresiz köşelerdeki sancım

Sana dair umutlarım
Yok olmayacağını sandığım hayallerim
Seni severken bile acıyan yüreğim
...Şimdi yokluğuna nasıl alışsın!
Ölümünü nasıl kabullensin?

Artık beklemek ağır geliyor
Umutlar yenilenmiyor
Özlemler geçtikçe büyüyor
Dönüşünü beklemek yersiz
..Pes ettim,sensizliği bilmek istemedim
Tüm gerçeklerimi kaybettim!

Şimdi hazırım!!
Senin Yanına Gelmeye ’’NİYETLİYİM’’

Madem,gidişin ölme sebebin benim
Şimdi,Ölme yanına gelme sırası benim

ÖZLEM ÇılgınŞair