Ben aşkının mahkûmuyum.
Suçum sevmek
Cezamsa, hasret zindanında,
Özlemini çekmek

Terk edip gideceğini söylemişsin
Ben kapıyı hiç bir zaman kapatmadım
Kapatmayacağım, kapım her zaman açık
Bir gün pişman olurda dönmek istersen,
Yine açık
Dön, dön gel ki
Neler kaybettiğini gör

Beynim seninle işgal
Yüreğim seninle doluyken
Arkamdan kalpsiz,
Klişe laflarla avutuyor demişsin
Sen bilmez misin?
Aşk üstüne ne varsa,
Bizden öncekiler hepsini söylemiş
Ne çabuk unuttun
Yollarında öldüğümü
Pencerende serenat yaptığımı
Seni Tanrı gibi sevdiğimi
İçimdeki Tanrının sen olduğunu
Kalbimin sende olduğunu.

Sen yokken
İmbat rüzgârının esip
Yıldızların parladığında
Sahil boyunda hayaller kurup
Sana şiirler yazacağım
Sabahları uyandığımda
Resmini göreceğim
Hasrete siyah desem de,
Özlemin ölüm olacak

Şu sözlerimi unutma
Dünya dönmeyi,
Rüzgâr esmeyi,
Sular akmayı
Gönül sevmeyi
Nasıl unutmazsa?

Bu kalbe
Ne sevgiler ekilecek,
Nede aşk ırgatları çalışacak
Gönül tarlamda
Ne bir çiçek bitecek
Nede bir Gülçiçek

Benim içimde öyle bir umut var ki
Hiç tükenmeyecek
Ömrüm seni beklemekle geçip
Ölüm senin yolunda olsa da
Ben hep orda olacağım


Necati KEÇELİ
İZMİR