Bir derde düşmüş ki çare bulunmaz
Çaresiz dertlerde kaldın be Hasan
Aşkta böylesine aciz kalınmaz
Umutsuz hayale daldın be Hasan

Hastane önünde açmış eczane
Bir dünya güzeli huri midir ne
Gaye yâri görmek ilaç bahane
Sevdikçe bin beter oldun be Hasan

Hasan’ın derdini bilir eczacı
Her sabah yanına gelir eczacı
Bu Hasan bu dertten ölür eczacı
Bir hayalle ömrü böldün be Hasan

Bilir ki derdinin çaresi yarda
Bu kışın olmazsa gelen baharda
Derdin ki ‘umut var yaktığı korda’
Çareyi sevmekte buldun be Hasan

Kaç kışlar geçirdin kaç bahar bitti
Bir sıcak gülüşle her şeye fitti
Dediler eczacı evlenip gitti
Bir anda sararıp soldun be Hasan

Duyduk ki hastalık son radde varmış
Hem hasret hem acı gönlünü sarmış
Ne zaman göz açsa yârini sormuş
Zamansız esecek yeldin be Hasan

Coşari söylüyor en son sözünü
Bir gülüş kaplamış solgun yüzünü
Aşkın yüreğinde yumdun gözünü
Bir sevda uğruna öldün be Hasan

18.05.2010/ Samsun

İbrahim COŞAR