8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
815
Okunma
Güneşim değilsiniz yüzümü çevirdim
beni artık siz özleyeceksiniz
şimdi inadına sessizim
örtün kapılarınızı üstüme
-yok bilin-
Oysa ben hep
gündüzü görmek için bakardım yönünüze
iğne deliğinden gün geçirebilmekti ümit
ışığınıza sarınıp ölmek isterdim bir de
esirgediniz
Kül rengi akşamların elçisiymişsiniz
Yaşamak,
kaçak elektrik gibi tüketilmek mi bilinçli,
sevgi yoksulu evlerde bir ömür boyu
ya da
kara kapınız ardının mahkumiyeti mi bana
kader kisvesi altında “gelecek” biçtiğiniz?
Kum dökmüş kedi kadar masumdum oysa
yeni açmış bahar dalından bile sevdalı
siz beni tanrılarınıza kurban ettiniz
bilseniz,
tanrılarınız yetim
tanrılarınız çolak
diyeti ben ödedim
-yok bilin-
bendensiniz
Elif Şebnem Akal