Bazen...

Savunduğun değerlere 
Tek başına durmaktı...
Çaresiz kaldığın anlarda
Avazın yettiği kadar bağırmaktı...
Sevdiğine kıyamayıp 
Onu koruyup kollamaktı...
Yıllara meydan okuyup 
Aşkın şarabının mahzeni olmaktı...
Sevgi dolu yüreğin 
Sabrının sınırlarını zorlamaktı...
Yoruldum yeter artık  dediğinde
Hırpalandığının farkına varılmaksızın 
Sen güçlüsün yıkılmazsın
Kale gibisin dayanırsın dendiğinde .... 


Zorlandığım..!
   
Gölgesine başımı  sokacak
Adı sanı bilinmeyen
Esamesi okunmayan
Dağ yamacı eteğinde...
 
Soluklanmak..?

Zorunlu olduğunda
Vadiler arasında... 
Gökyüzünün mavisinde
Yıldızların  ortasında...   
Geri dönüşü olmayan 
Issız  bir yol bitiminde...
 
Sığındığım..! 

Benzi  sararmış
Yağmurlara  yakalandığımda...
Susuz kalıp, çöllerde
Yangınlarda kavrulduğumda...
Yerli yersiz zamanlarda  
Mevsimsiz üşümelerde...
Dünü kaybolmuş 
Yarını korkularına gebe
Hayat yokuşunda...
Güven duyduğum 
Çıkmaz sokak başlarında...
  
Umudum olduğunda
Başımın dumanlı sevdasına
Gözlerimin kararmış ufkunda... 

Yaslandığım..!

Çaresiz kaldığımda
Gün batımı ertesinde  
Ardı sıra geçen günlerin
Kapkaranlık diplerinde...
Vebali boynunda asılı   
Basamağı olmayan...
 
Desteğimsin...


Sevgi Batbay Özçelik