16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1474
Okunma

tahta masa hatırlamıyor çocukluğunu
dağları kuşları çağlayanı yağmuru
delice esen rüzgârı
döneceği yeri olmadığını biliyor
dağın karsız kışları taş taşır uçuruma
taş yoksul ağaç yoksun toprak yağmur eşeler
orman kokusu damlatır ikindi bulutları
uyuyunca ellerinde büyür aylı gece
bir buz dağı çarpar kalbine
aşk olur deniz dinler sesini
göğün çepeçevre kuşatır çöllerini
bağışlanmamış günahıdır mavi yeşil alevin
baharın geleceği söylenirdi bir zaman
çıra isiyle sıvanırdı karatahtalar
düşler harikaydı her kente giden yolda
şimdi o hayal harcı kök oldu ağaçlara
Sami ARSLAN Karşıyaka / İZMİR