DALINDA YALNIZ GÜL

Dalında bir gül yalnız başına
Belli ki ayırmışlar onu dostlarından
Kimi koparıp bir kez koklayıp atmış
Kimi ise niye dalından ayırdığını bilmeden

Yalnız olmanın korkusu sarmış o muhteşem bedeni
Ya beni de ayırılarsa yaşamdan diye korku içinde
Saklar olmuş yüzünü içine kapanmış ağlamaklı
Dalında olmanın tadına varamamışların acısıyla

Yaşlı biri yaklaşmış yalnız güle torunuyla elele
Torun sormuş merakla dedesine
Dede niye bu gül yalnız kalmış gül ağacında diye
Dede yalnız olan o değil bizleriz demiş anlamlı tebessümüyle

Olanı koruyamaz yüceltemezsek sunamazsak sonraki nesillerimize
Olmayınca kalmayınca anlarsak yitirdiğimiz değerleri
Dalında olmasının güzelliğini göremezsek dikeniyle korunsa da bir gülün
Anlamı değeri olabilir mi bugünü yaşamakla biz olamadıkça bu kutsal yaşamın.

MEHMET GÜCÜYENER.