Dalgalar kudursa çıldırsa deniz
Yunusça bir aşka düşmelisin sen
Doğruya götüren kalmasa tek iz
Her türlü çıkmazı aşmalısın sen

Hakikat kor olup yaksa da eli
En yakın dostların sansa da deli
Çorak gönüllere muhabbet seli
Olup da çağlayıp coşmalısın sen

İnsanlar uyuşup gaflete dalsa
Dostlar ümitsizlik zehiri salsa
Bütün gayret çaba tek sana kalsa
Yılmayıp durmadan koşmalısın sen

Güvendiğin dağlar kar boran olsa
Ektiğin çiçekler sararıp solsa
Her günün hüzünle kederle dolsa
Güçlüklere mezar eşmelisin sen

Şefkat ilacını kalbinde karıp
Yetimin düşkünün yanına varıp
Sızlayan yerine güzelce sarıp
Bir güzel derdini deşmelisin sen

Muhabbet faslında çekerken çile
Nice yaftalarla düşerken dile
Mukaddes bu yükü onurun ile
Taşırken terinle pişmelisin sen

Akıl verenlere gülüp geçerek
Doğru mihenk ile ölçüp biçerek
Sevda pınarından bade içerek
Sana şaşanlara şaşmalısın sen

Bülbül der bu fani dünya bir hayal
İster yüzyıl ister bin yıl yaşa kal
Geriye bakınca her şey bir masal
Pişmanlıksız yola düşmelisin sen