4
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1763
Okunma
Bir zamanlar batıda büyük bir gemi yaptırıldı,
Atlas okyanusunu aşıp Amerika’ya ulaşacaktı,
Görkemliydi ve sağlam gemiydi bir kavle göre,
‘Allah bile batıramaz!’ deniyordu, ‘lahavle!’…
Gemi dağ gibiydi, yola çıktı gururlu ve azimli,
Daha yolunu yarılamamıştı ki bir buzdağı geldi,
Dokunmasıyla birlikte gemiyi iki parçaya böldü,
Yolcuların bir kısmı mevcut filikalara bindirildi…
Hava soğuktu, su soğuk, ölümün yüzü de soğuk,
İnsan bu, elbette can havliyle yaptıkları da abuk,
Ölüm bu, büyük imtihandır, kapında bekliyorsa,
Can pazarı değiştirir insanı, imanı yetmiyorsa…
Sonunda suyun derinliklerinde kaybolup gitti,
Batan çelik yığını değil, büyük mezardı sanki,
İnsan bu, şaşırır feleğini ölüm ansızın gelince,
Alır götürür eceli geleni de kendisiyle birlikte…
4.0
100% (1)
Cevap Yaz