Bugün, Anneler Günü Değil...!
Gazeteler yazıyor, büyük büyük puntolarda,
Televizyonda konuşuluyor, farklı ağızlarda,
Herkes söylüyor, bugün anneler günüymüş,
Gözü yaşlı her ananın, sessiz düğünüymüş.

Duydun mu? anacım, sakın üzülme, ağlama,
Ben gurbetteyim ama, sen yüreğini dağlama,
Göz yaşın dursun, koy o mendili bir kenara,
Bugün senin gününmüş, vur kendini halaylara.

Çocuk yaşta bir anasın, ama yüreğin büyük,
Dokuz ay taşımışsın, zayıf bedenin bükük,
Belki ’bugün’ olacak doğumunda, ölümün,
Ama sevinmelisin, bugün senin de günün.

Ey şehid anası, senin oğlun şimdi toprakta,
Acısı hala yüreğinde, resmi de baş ucunda,
Hergün bakar ağlarsın, hatırasıyla yanarsın,
Bugün senin gününmüş, artık güler oynarsın.

Hey yüreği yaralı, elleri nasırlı, güzel anam,
Ömrünü tarlada, kah ahırda geçiren anam,
Tarlaya gitmeyesin, Sarıkızı da sağmayasın,
Bugün senin günündür, sakın çalışmayasın.

Tek kızını, Fırat suyuna verdin be anam,
Gelinliğiyle gitti, senden başka kime gam,
Yüreğinin yarısı, biricik yavrun du, O senin,
Bugün senin de günün, gül artık, hadi sevin.

Başın sağolsun gülüm, ananı kaybetmişsin,
Mezarın üzerine, sevdiği çiçekleri dikmişsin,
Her anneler gününde gözyaşıyla dolmuşsun,
Bugün senin de günün, tekrar başın sağolsun.

On çocuklu anasın, uğraşıp dur bu sıfatla,
Kocan bırakıp gitmiş, yüzünde bin tokatla,
Hayatın ağır yükü de tam sırtına yüklenmiş,
Ama sen üzülme, ’bugün’ derdin bitecekmiş.

Sen ki, çocuğunu kazaya kurban vermişsin,
’Nereden çıktın be şöför, Yavrum! ’ demişsin,
Yıllarca yüreğin yanmış, göz yaşını silmişsin,
Bugün senin de günün, haydi eğleneceksin.

Sen anasın savaşın içinde, peki suçun ne?
Gece yarısı uykuna düşen bombalar da ne?
Harabeye dönen yuvanı, unutup silecekmişsin,
Bugün senin gününmüş, biraz gülecekmişsin.

Senin çocuğun olmadı, ama sen de anasın,
Bırak bu derin yaran, senelerce kanasın,
Analık yüreğinde, bütün çocuklar senin,
Bugün senin gününmüş, hadi bakalım sevin.

Sen ki küçük yaşında, anadan ayrılmışsın,
Bir yerlerde yaşıyor, aramış bulamamışsın,
Büyümüş özlemiyle, sanki dağlar aşacaksın,
Bugün en acı günün, bilmem ne yapacaksın?

Senin evladın yok mu? , Huzur evlerindesin,
Yine de diyorsun, ’aman kimseler bilmesin’,
Gözlerin kapıda fakat, gelmezler biliyorsun,
Bugün senin de günün, sana da kutlu olsun.

Hey gidi Kara Fatma, işitip, duyar mısın?
O daracık kabrinde, huzurla yatar mısın?
Yaptığın hizmetleri, sence, millet anar mı?
Bugün senin de günün, hiç haberin var mı?

Hz.Amine anamız, daha seni anmadım mı?
Cihan güneşi Peygamberi, doğurmadın mı?
Düşündüm de, seni bilmeyen bir ana var mı?
Bugün senin de günün, unutmak yakışır mı?

Şimdi sözüm herkese, hepsini okursanız,
Belki siz de anasınız, sözümü anlarsınız,
Koca bir yıl içinde, hadi bir günle sevinin,
Bugün sizin gününüz, şimdi buyrun eğlenin.

Dostlarım, bana kızmayın, sitem tutmayın,
Onları yılda bir günle de, boşuna avutmayın,
Sevgiyi göstermek için sınırlar da koymayın,
Analarınız için hiçbirşeyin hesabını yapmayın.

Anneler günü bugün değil, yaşatana her gündür,
Evladı bağrındaysa, anaya, hergün düğündür,
Kulağında çınlayan, ’anam benim’ bir gülüş,
Yavrusunun mutluluğu, ona tam bir cümbüştür.

Metin Eser