6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1152
Okunma
alın teri olmuş emekçi sevdamın
avuçlarıma dokunan düşlerinde
yapayalnız
sözlere sığmayan dilsizliğinde
hayata
kulak asmak o vakit imkansız
inciler dökmüş tenimdir
sırlarında sakladığın
uyur uyumaz geçen gecelerde
uğruna ağladığın
şiir kapılarım aralandı seninle
yaktığın küllerim geç kalmışlığım
avunduğum hayatın emelinde
sana koşar her an varlığım
seni terketmişliğimdir
pişmanlığım
yıllar sonra dönüşümdendir
sonsuz aşığınım
seni ve beni yazar
yaşam künyemiz
haklısın
bir ömre değer
bizim sevgimiz
soran gözlerle bakıp yüzüme
söylemde cam kırığınım
kavuşmak ne zaman diyorsun ya
yazmayı bıraktığım andır
adamım...
Cevap Yaz