‘Ömer Seyfettin’ den hikâye
‘İncili kaftan’ istiyorum
Orda anlatılanlar var ya:
Ah Keşke, deyip istiyorum

Hayalim; özgüven, özgürlük
Sanmayın ki dostlar, cazgırlık
Yetsin artık, bu güdümlülük
İnsan, insan olmak istiyorum

Rahmetliden örnekler yordu
Anılara fatiham vardı
Masumiyete bilmem noldu
İzini sürmek istiyorum

Kırmızı ışıkta geçmeyen
Harama tek köynek biçmeyen
Devletten bir tas su içmeyen
Onurlu insan istiyorum

Yahudilerin hahamını
Hıristiyan’ın papasını
Seçtiği gibi canlar canını
Başkanım seçmek istiyorum

İnanç sisteme hepten dargın
Halk hakkına nedense sürgün
Demokrasi doğmadan yorgun
Hak var hak; nizam istiyorum

Nebiler hakça hak atanır
Ah, kul inancından utanır
Velayet makamı âli nur
Mevla’m,Mevlana istiyorum

Güzel yüzlü yar, gönül deler
Mevki, makam, mal;’İman’ çalar
Siyasiler, hocalar, dedeler
‘İmamım’ seçmek istiyorum

Kontenjan adayı olmadan
Liderden icazet almadan
Birisine köle olmadan
Vekilim seçmek istiyorum

Ah, dünya fani, sistem yaman
Yarsuad ım ‘dost, dost’ el aman
Çok şey,çokşey;İstemedim taman
İnsan,insan olmak stiyorum