Galu beladan çıkmışız yola
İman etmişiz Yüce Allaha

Vücudum yokken var oldu ruhum
Yalnız ve yalnız Hakkın kuluyum

Secde eyledi ademe melek
İnsan için yaratıldı felek

Bedenle ruhun Buluştuğu an
Dünyaya geldin anadan üryan

Yaradan sonsuz nimetler verdi
Arzı döşedi altına serdi

Sen ağladıkça anan süt verdi
Ağaçlar meyve, toprak ot verdi

Gövden bacağa çok ağır geldi
Yürümen için anan el verdi

Oyun bahçesi yaptın dünyayı
Gerçek zannettin onca rüyayı

Ruhunda nice deprem yaşadın
Menziller aştın dertler taşıdın

Emanetleri Kendinin sandın
Yolu bıraktın saraylar yaptın

Hakkı unuttun kendine taptın
Yarı unuttun otları kaptın

Tevbe kapısı kapanır sanma
Haktan ayrılma herkese kanma

Sela yükseldi minarelerden
Gel diye davet var ötelerden

Toplandı bütün dostlar bir bir
Sonsuzluğa açılan yol;kabir.

Münker ve nekir sual eyledi
Dil sükut etti gönül söyledi

Mezardan gördüm ebedi yurdu
Saatler durdu.Sonsuzu vurdu...


Mehmet BULUT