Onlar da çocuktular,
Çeçenya da,Irak ta,
Sudan da Afganistan da
çoçuktu onlar Filistinde..
Diğer çocuklar gibi.
Sokaklarda parklarda,
Cıvıl cıvıldılar her yerde…
Bir taneydiler,nazlıydılar,
Annelerinin yanında,
El bebek gül bebektiler…
Onlarca çocuktular,
Binlerceydiler belki
Çiçekler gibiydiler
Oyun alanlarında…
Ta ki….
Büyükleri dünyalarını yıkmaya
Karar verene kadar.
Gündüzler boyu ve gecelerce,
Bombalar yağdı,yağdı ,yağdı
Üstlerine mermiler şarapneller…
ne isterdi sabilerden,
Karanlık kirli eller….
Artık dünyada yoktular,
Oysa ne kadar gerçektiler
Ve ne kadar çoktular…
Oyun alanları onlarsızdı
Tenhaydı,küskündü ve ıssızdı….
Dünya ne çıkarcıydı,
Çıkarcıydı devletler,
İnsanlık duyarsızdı….
Onlar da çocuktular
Savaştan önce ve savaşın içinde...
Savaş kanayan yara,
İlaçsız dert içimde
Lanet olsun hepsine
Hepsi ayrı biçimde……

Resim...(Irak’ta iftar vakti)....
.....Savaşsız bir dünya için elele…
…imcinitas..24/Haziran/2007