kızıl siyah
akşam
ve yağmur
çisil çisil
tutsak
bir sen
bir ben
yaprak yaprak
aynı...
her şey ayrı
ama aynı
zaman ıpıslak...
. . . ve
şiir çırılçıplak
...
...
gönlü yorar bu sözler
kalem beyazı öpsün
sayfalarda izi
kırmızı kırmızı
dudağından ...
maviyle silinsin
gözlerinde
susarım
dilim de lal

şiir
çırılçıplak ...

gece değil...biriktirdiğim
avuçlarımda sevda_ sana
bu yağmurlar kalanı
düştükçe üstüme yalanı
ıslak bir ayrılık adı_bana
ister sus ister unut ...
uykulu vakitlerde saklanırsın
öyle çok yalnızlıktır ki için
dopdolu olursun ama ...
gerisi boş...
ya giderse aşk...dersin
ya biterse ... ya bitersek
hiç hesaplanmasak keşke
kaç şiirlik kadar vaktimiz
kaç şarkı gibi söyleniriz
daha kaç bilmediğimiz
bu kadar kolaymıydı
kıyamadığımdı...kıyamadığımız
her ne ise yazamadığım kalsın artık
...ve bitsin.

bENDe kalan...
yangın yangın bakışındır
siyahını yakar zamanın
duman duman ayrılıklara inat
şimdi yokluğun kadar uzaklardayım
günün bir karanlığında
gecenin ay suskunluğunda

içimize sevdanın dikeni batacak
güller ondandır ki hep kanayacak
onca sevda olmuş halimiz çaresiz
yine gemileri yakıyor aklımda
yağmurum söndürmez_söndüremez
bitti bitiyor ve gitti gidiyor ruhu birşeylerin
vazgeçti satırları gönlümün bak
artık yazmadı yazmayacak...
ve bir kez daha suskun yanacak...
hatırın var Canım yansada acımayacak
ve bir kahve yıllara inat ...
diğeri gibi soğumayacak