İki bin on yılı bahar zamanı
Açmadan gül gibi soldu eniştem
Hastalık tükettir keser gümanı
Saçların eliyle yoldu eniştem
--
Hasta düşmüş yâri kalkmaz yerinden
Çaresizlik bizi deler derinden
İstemiyor artık seli küründen
Akıttı göz yaşın doldu eniştem
--
Toplanmış ahbaplar yara saramaz
İnsan dostsuz hiç bir yere varamaz
Gelenden gidenden hatır soramaz
Yüreğim hançerle deldi eniştem
--
Yaradan bahşetmiş şaşmaz sırayı
Hikmeti bilinmez vermez çareyi
Oğulları gelmiş sarmaz yarayı
Mekânın cennette aldı eniştem
--
Taze Gülüm hasta çektiği çile
Felç geçirmiş dostlar gelmiyor dile
Nazı geçmez olmuş çaldığı tele
Kırılmış saz gibi kaldı eniştem


Saygıdeğer dostlar Bursa’da ikamet eden Bibim (Halam) ve eniştem amansız bir hastalığa tutulmuştur. İkisi de aynı odada karşılıklı yatakta yatmaktadır. Doktorların bile çare bulamadığı siz alın evde bakın dediği iki büyük akrabamı ziyaret ettim ve odadan çıktığım anda kaleme aldığım bu şiirimi orda ki halimi düşünerek okumanızı rica ediyorum. Saygı ve sevgilerimle…

Not: Bibi : Erzurum da Babanın kız kardeşine verilen addır.

Emin Aktürk
24.04.2010