Bir yarışma izledim, düşüncelere daldım.
Seyrettikçe özünden, büyük ibretler aldım.


Uzun müddet hazırlık yapılmış gayet belli;
Beş gurup arasında çekişme çetrefilli.


Herkeste bir heyecan kazanmaya kilitli;
Başkasına hiç şans yok ben merkezli, limitli.


Sonunda bir hediye, belki bir aferin var;
Ben yendim, o yenildi, kibir ve gururu kâr.


Yenende, yenilende, aslında dost arkadaş;
Normalde çok samimi, taraflar sarmaş dolaş.


Ama gördüğüm kadar orada dostluk mafiş;
Herkes kazanmak için çırpındı açtı afiş.


Küçük bir imtihanda, bunca gayret olunca;
Büyük geldi aklıma, gam gönlüme dolunca.


Dedim bunda böyleyse, gayret, heyecan eğer;
Diğerine, yırtınmak, kazanmak için değer.


Orası ki ebedi, kalacağımız diyar;
Başarılı olursak sonsuz hayat bahtiyar!


Bu küçük imtihanlar, büyüğe ders olmalı;
Yenende, yenilende, kendine pey bulmalı.


Rabbim, bizleri ona, kazanca muktedir kıl;
Merhametin olmazsa, sadece yetmez akıl…


Salih Yıldız…23.04.2010








.