0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1214
Okunma
öyleydi anlarsın ya,
bir akşam üstü gitti,
saçları yastıgımda misafir,
gözleri aglamaklıydı,
hiç sevişmemiş gibi katıydı elleri,
hep boş kavgalarda tükenik,
öte sevdalara hayalceydi.
öylesi yanlızlıgı vardıki bilmelisin,
hiç tükenmez yolculukların adımı
çaresiz hücrelerin esiri gibiydi,
belki hiç soyunmamıştı yüregi aşka,
kimsesiz kedicikler gibi mahzun,
en igrenç tecavüzlere mahkumdu yüregi,
ankarada o şehirde kendince,
akdeniz gibi tuzlu yanlışlarında ömrün,
en koynuna girilmez yalanlarla,
seninle elele o gecede,
karanlıgına takılmıştı yanılgının,
daha çayları demlenmemişken ömrün,
öpüşmemişken korkular,
kısır döngüleri kıramamışken yürek,
yanlızlıgı avuç içlerinde,
hep boş kavgalara tükenik ,
boş dalarda yanlızken.....
