NEREYE KADAR

Adalet ve adap yoksunu
Kara bir yezit
Ensemizde nefesi
Bir ihanet çetesi
Vermiş el ele
Kurban ister alır hergün .
Canavar dişlerinde
Kan pıhtılı bir gülüş
Yerleşmiş suratına
Çirkin yürek yansıması
Aynaları çatlatır kibriyle…
Bilinmez hangi hesaplar peşinde ..
Elinde Azrail tırpanı
Vurur kardeşlik ağacının dibine dibine …
Bir kanalizasyon geçer ki içinden
Akıtır pisliğini .
Kirletir otağımızı
Ovamızı dağımızı
Yaşatmaz çağımızı
Geriye sefer düzenler
Habire ….
Hayalleri düşleri
Başkadır benzemez bize
Aratır tan alacasını .
Güneş aydınlığını
Kara gölgesiyle kapatır .
Koparır her gülün goncasını
Daha dalında iken .
Atar kendi lağım çukuruna
Birgün düşeceğini bilmeden …
Yakar kardeşlik türkülerini
Cehenneminin ateşinde .
Pimini çeker gündüz gece
Onurlu duruşların
Yıkar köprüleri parmak iziyle .
Eli kara ,dili kara bir yezit .
Şeytana parmak ısırtır
Sinsi planlarıyla …..
Dudak uçuklatır
Hergün bir masal anlatır
Korku dağlarına yaslanıp
Alkışlatır kendini .
Oysa ,ölesiye korkar ölümden
Dev boyutlu cücelerle dolaşır …
Elini ayağını yalatır
Azatsız kölelerine ….
Kendini üşütecek her deliğİ
Tıkama peşinde ,
Can hıraş haykırır da haykırır
Ağzından salyalar akar
Gölgelere bile saldırır ….
Korkar sudan ,aydınlıktan ışktan .
Kudurur da kudurur…..
Özgürlüğü kanadından vurur
Da ….
Zorbalığın kollarında uyur…
Kötülüğün hamurunda
Yoğruldukça yoğrulur …
Yoğ
Rul
Duk
Ça
Yoğ ru lur …..
Elbet birgün
Cezasını bulur ….

MELAHAT ÇETİNKAYA