Hani o bakışın var ya yakan,
Sevda diyerek yürekler alan,
Süzmüş gözlerini baktıkça dalan,
Bakışın sanki elektik gibi çarpan..

Hani endamın vardı görünen,
İşte ben buradayım diye söylenen,
Görünce de öylece bakıp izlenen
Endamın öyle ki baktıkça iç geçiren..

Hani gülüşün vardı neşe dağıtan,
Gülünce ortalığa sevinç katan,
Mutluluktan sanki bir takla atan,
Gülüşün öyle ki insana sevince boğan..

Hani yüreğin var sevgi diye çarpan,
Onda sevgi denen haslet yatan,
Umutları aydınlatan karartmayan,
Yüreğin öyle ki sev beni diye atan..

Hani dillerin vardı tatlı söyleyen,
Söyledikçe de hepsini dinleten,
Söyleyince de kurşun gibi inleten,
Söylerin öyle ki kulaklar çınlatan..

Hani ellerin vardı sevgiyle uzatan,
Mutluluk için uzatıp da tutulan,
Merhametle mazlumlara uzanan,
Ellerin öyle ki sıcaklığı ile saran..

Hani ayakların vardı sevgiye koşan,
Koşunca da yerlerde izler bırakan,
İnsanlığı tekmeleyip de atmayan,
Ayakların öyle ki mutluluk diye atan..

Hani sen varsın ya sen,
Her şeyinle iyilikler besleyen,
Güzellik için her şeyini veren,
Sen öylesin ki hayatta yaşayıp giden...