Sen gidince dört yörem ıssız çöllere döndü.
Dizde derman kalmadı gözlerimde fer söndü.
Avuçlarımda yandı zamanın geleceği.
Vuslatın perileri ardın sıra dövündü.



Gümrah akan ırmaklar kurudu akmaz oldu.
Hüzün yağmuru yağdı sümbüller güller soldu.
Takvimlerde eridi günler haftalar yıllar.
Hasretinle yanarken ömrün miadı doldu.



Gidince sen bir sızı sardı bağrımı benim.
Kimse sormaz hâlimi yok merhaba diyenim.
Dağ başlarında öksüz akan çeşmeler gibi.
İçimde çağlar aşkın sükut eder inlerim.



Kurumuş pınarlarda bir katreni aradım.
Bir yangının içinde kayboldum adım adım.
Gittiğin günden beri , hasretin sönmez ateş.
Sana susuz uykusuz öylesine yaşadım.



Adın güle girizgâh bedenin gül fidanı.
Senden sonra neyleyim al sineden bu canı.
Gelsen samanlık seyran bal olur acı ayran.
Sen gidince gül emsal attım inci mercanı.
Ankara,18.04.2010 İ.K