Zaman yetinmeyi öğretiyor insana
Önceden yüreğim çıkardı aşk isyanıyla dağlara
Şimdi gülüp geçer oldum vedalara

Bir tohumdu ruhum Gözyaşlarına meyildi
Herkese rest çekti de yalnız sana eğildi
Çok dokunaklı şiirler yazdım ama
İnan hiç okunaklı değildi…

Bu şiiri sana susuyorum
Affet beni konuştuklarım için

Nasıl olsa susmakla Çöl ortasında susamak aynı şey!
Biri, gidenin ardından çaresiz bekleyiş
Diğeri, bir damlayı deniz yapan yalancı serapları
kalbe sevgili diye ekleyiş…

Yokluğunda çenesi bağlanmış bir ölü olsam da
Sen yine de üzülme gönlümüm fatihi
Zaten terk ettiğin gün yazılmıştı nüfus cüzdanıma
Ölümümün tarihi…
Alt tarafı hırsızlıktan yargılanırım ahirette
Gökkuşağının renklerini çalıp gözlerine serdim diye
Ama bir gün bile sormam Cehennemin müebbetinde
Bu kadar sevmenin günahı terk edilmekmiş, niye ?

Elbet dayanırım bu acıya
Nasıl olsa kuşlara adını ezberletmedim
Çiçeklerde, yeni doğmuş bebeklerde aramadım kokunu
Çünkü bulamazdım hiçbirinde aşk notunu
Ben seni sende sevdim...

Hatırlar mısın?
Tedavüle yeni girmişti gecelik ilişkiler
Moda olmuştu hecelik şiirler
Ben seni Romanlarda sevdim…

Bizim bir Allahımız vardı
Onların dini imanı paraydı
Biz bir saniye yalnız kalamazken
Onların mutluluğu ilişkiye verdikleri araydı!
Ben seni ciğerlerime çektiğim nefeste sevdim…

Söylesene sevdiğim
Güle kendi dikeni batsa canı yanar mı?
Canım yanmadı gittiğinde
Kalbimde sen başlayıp ben bittiğimde…

Sen yunus balıklarıyla denizde seviş
Karada savaşmak bana yakışır…