ÖYLE SEVMELİSİN Kİ ,

Öyle sevmelisin ki ,
Dağın doruğundaki
Kar gibi erimeli
ateşinden
Bir volkanın içinden
Sıçrayan lavlar gibi
Yakmalı bedenini
Güneş utanmalı güneşliğinden .

Öyle sevmelisin ki,
Sarınca benliğini
Sarsılmalı sevginden
Depremler yaşamalı
Sen çekip almalısın
Tutarak ellerinden
Enkazın en dibinden …

Öyle sevmelisin ki ,
Tutuşmalı denizler
Sevdanın yangınından
Gemilerinin sığındığı
Tek liman
Sen olmalısın
Her zaman ….

Öyle sevmelisin ki ,
Onu her öpüşünde
Şimşekler çakmalı içinde
VE
Yıldırımlar düşmeli yüreğine
Sevginle …….
Sevgi sağanağından
Islanırken saçları
Gelip göğsünde kurutmalı

Öyle sevmelisin ki ,
Damarındaki kanı
Gözlerin taşımalı
Bir bakışıyla
Her hücresine …
Çoğalmalısın içinde
Onunla birlikte ….
Öyle sevmelisin ki ,
Öfkende ,siteminde
İşlemeli içine .
Hem efendi hem köle
Olmalısın bir yerde …

Öyle sevmelisin ki ,
Saçında bigudisiyle
Pijaması ,terliğiyle ,
En derbeder haliyle
Güzel gelsin gözüne …….

Öyle sevmelisin ki ,
Karışsın gündüz gece
Ve mevsimler birbirine
Hem çözülmeyen bilmece
Hem ipucun olsun yine …

Öyle sevmelisin ki ,
En umutsuz anında
Umudun olsun sana .
Düşerken uçuruma
Uzat elini ona
Sarıl sarmaşığına ….

Öyle sevmelisin ki ,
Sabahın şafağında
Güneş onda doğmalı .
Gözyaşları yağmurun
Olmalı.
Kızgın çöl sıcağında …

Üşüyünce yüreğin
Zemheri ayazında
Onunla ısınmalı
Onda huzur bulmalı.
Teniniz kavrulmalı
Sevgi solaryumunda .

Öyle sevmelisin ki ,
Dünya durmalı orda
Zaman susmalı
Çiçek açmalı yürek
Sevginin dallarında
Olunca böyle olmalı …


MELAHAT ÇETİNKAYA