3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1624
Okunma
Askerlik sonrası yıllardı, işsizliğin kol gezdiği, bahtsız ama, yürekli Erzurumun işsiz gençler ordusuna bende katılmıştım. Sigaramın dost, soğuğun ve ayazın sırdaşım olduğu yıllardı. Bu da yetmezmiş gibi ötelerden gelen peri kızana sevdalandığım, şu an nerde olduğunu dahi bilmediğim ve kalbimde sır gibi sakladığım, o peri kızının gözlerine ilk bakışımda oltutaşı kehribar tesbihimin tanelerinin fırladığı yıllardı o vakitler. Doğup büyüdüğüm, adımlarımı sokaklarında, yüreğimi semalarında bıraktığım Erzurum’u ilk terkedişimin arefesi idi ve bu şiir o yıllarda kalbimden akan yaşlar idi. Selam ve sevgilerimle
hangi uykuya dalsam kâbusla dolar geceler
ardından kan ter içinde fırlarım yataktan
yeniden uyumak mümkünmü artık? ne mümkün
rüyalar ne rüyası, ah bu kâbuslar
etrafımı sarmış vampirler gibi
dört bir yanımda dolanıp fırsat kollarlar
dört bir yana dönsemde yine karşımdalar
inerim bazen göğe uzanmış merdivenlerden
ne görsem birden basamaklar kaybolur gözden
fersah fersah yükseklerden, o hızla düşerken
el ayak tutmaz artık, donakalır bedenim
yüreğimin durduğunu anlar gözlerimi yumarım
zoraki çıkan çığlıklarıma yetişirde Annem
ağlayarak uyanırım ki yine kabuslardayım.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz