Çığa dönüşürdü hasret büyürken
O uyumuyordu herkes uyurken
Dudağı titreyip Leyla diyorken
Ağlayan biri var çöl akşamında

Bumuydu ey Leyla aşkın gereği
Seçemiyor artık gözler ırağı
Ataşlara atıp yanan yüreği
Dağlayan biri var çöl akşamında

Aradım seherde ben sam yelini
Saracak kimse yok kırık dalını
Sarmak istediği el’le,kolunu
Bağlayan biri var çöl akşamında

Dolaşmak vardı ya sahra gölleri
Terk etmek var idi gurbet elleri
Dağ, yayla yerine gidip çölleri
Yeğleyen biri var çöl akşamında

Bakarsan görürsün mağrip,Maşribi
Olur muydu çölde olsa nasibi
Yatağından taşan bir cavlan gibi
Çağlayan biri var çöl akşamında

Yakıyor mu güneş o pak anlını
Görür müsün acep çifte benlini
Kızgın kum üstünde deli gönlünü
Eğleyen biri var çöl akşamında

Aşık Lüzumsuzum çek selaveti
İmanın güçlüyse bul teraveti
Dayanmak içinde gücü,kuvveti
Sağlayan biri var çöl akşamında

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz