Mor hüzünler ki akşamın ilk adımlarında
Penceremin pervazlarında yerini alırlar
Çırpınan kuşun kanatlarında uzaklaşırken
Umutlarım başka bir günün avuçlarındadır


Öfkemin kızıllığının çare olamadığını bilirdim
Kanayan aşk yaramı hiç dindirmeyeceğini de
Al düşlerimin kopan gül yaprağı misali sızısını
Terennüm ederdim, akşamın hicran şarkısıyla


Divaneliğim nüksederdi atardım kendimi yere
Köşelerin en sefiline ve derinliğin hengâmesine
Bırakrım melalimi, serkeşliğin ağlatan eşliğinde
Derinlerden hisseder, yadıma figanlaseslenirim


Kara bir geceye, al müjdeler sunan her heceye
Gönlümün kararan penceresinde ki o bilmeceye
Tozlu yollardan, murat için gelen an sezsizliğine
El sallamak istiyorum, yolunuz açık olsun diyorum


Şu akan damlalar ki iyi ki yakar yağar yağmurlar
Alır çıkarırdı beni kuytu kimliğimde ki korkumdan
Sevinç tohumlarını akıtırken yüreğime o şadından
Umut kollarına ulaştırır, ruhumu tutkudan arındırır

Mustafa Cilasun