Öyle sevmiştim ki vefasız seni…
Ayaklar altına sermiştim bu güzel ömrü…
Kalbim her gün seni görmenin heyecanıyla
Nasılda çarpardı…
Nasılda elim ayağım birbirine dolaşırdı…
Gözlerine bakamazdım…
Kıyamazdım…
İnan ki vefasız ben…
Ben seni kendimden bile kıskanırdım…
Hayatımda ilk defa
Kalbimde başka kalbin attığını hissetmiştim…
Ama hepsi yalanmış vefasızım…
Benim kalbimde senin kalbin atarken
Senin kalbinde
Benim değil bir başkasının kalbi atıyormuş
Bunu duyunca ölmüştü o kalp…
Nasılda yerin dibine sokmuştun beni…
Nasılda…
Nasılda hiçe saymıştın sevgimi…
Şimdi aradan tam yirmi yıl geçti…
Seni sevdiğinde bu gönül daha on sekizindeydi…
On sekizinde mahvetmiştin…
Gencecik bir kızın ümit dolu hayallerini…
Bugün yıllar sonra gitmeye karar vermiştim…
Bizim olan o ağacın olduğu parka…
Seni orada görünce gözlerime inanamadım…
Rüyadayım sandım…
Gözlerimi tekrar tekrar kapatıp açtım…
Hayır rüya değildi…
O sendin vefasız sendin…
Peki neden oradaydın diye düşünürken…
Gördüğüm şeyle hayretler içinde kalmıştım…
Seni o ağacın altında…
Ellerini açmış dua ederken gördüm…
Biraz daha yaklaştım
Baktım…!
Baktım yıllar sonra gözlerinin taa içine…
Hala aynı şekilde yakıyordu bakışların bu kalbi…
Ağlıyordun hemde deli gibi…
Ne dediğini duymak için bir az daha yaklaştım…
“ALLAHIM ne olur onu son kez göster bana”
Diyordu o masum dilin…
Seni böyle göreceğim hiç aklıma gelmezdi
Gelmezdi sevdiğim…
Durmadan ağlıyordun
Sonra sürekli elini kalbine götürüyordun
Öylesine vuruyordun ki kalbine dayanamıyordum..
“Lanet olsun bu kalbe lanet olsun” diyordun
Öfkeliydin görüyordum
Bir arkadaşım vardı hep söylüyordu
Senin hakkında kalbi hastaymış diyordu
Ağlıyordum…
Dilimden çıkan intizara yanıyordum…
Çünkü İntizarlarımın hepsini…
Eksiksiz şuan karşımda görüyordum…
Bir an her şey silindi gözümün önünden
Sana gelebilmek için ısrarla adım atan ayaklarıma Engel olamıyordum…
Ve en sonunda yaklaşmıştım
Adımızın yazdığı o ağacın altına….
Ağlıyordun hala…
Gözünün önüne bile bakmıyordun
Başını kaldırmadan
Sen kimsin ne istiyorsun git başımdan demiştin…
Bende eğildim
Elimi kalbine götürüp….
“O vurduğun kalbin sebebiyim” dedim
Başını kaldırdın
Beni görünce gözlerine inanamadın
O an tek cümle düştü dilinden…
Elini yorgun yüreğine götürüp…
“Affet sevdiğim bu kalp senin”
Derken kapandı gözlerin…
Hayır bunu bana yapamazsın ….
Yapamazsın kalk ayağa kalk dedim…
Ama sen duymuyordun….
Yorgun kalbin durmuştu…
Atmıyordu…
Gözlerin artık bakmıyordu…
Gidiyordun…
İşte yine gidiyordun…
Lanet olsun bu kalbe yine acıyı bırakıyordun….
beni böyle mi seviyordun…
Neden gidiyorsun neden…
Gitme ne olur gitme…
Senden başkasını sevmedim sevemedim
Ne olur bırakma beni…
Ne olur bırakma…
Bırakma…:((



Asiyim Asabiyim


ŞİİRİME CAN VEREN MELEĞİM GAMZE DAĞ’A KUCAK DOLUSU SEVGİLER CANIMSIN ABLAM YORUMUN AĞLATTI BENİ....