0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1240
Okunma
Gecenin karanlığında,
İpeksi bir el omuzumda.
“Oğlum,oğlum,hadi uyan !”
Gecemin prensesiydi,
O annemin sesiydi.
Duymazdan gelmiştim,
Tekrar “Oğlum ! ” demesini istemiştim.
O tatlı dilini çok özlemiştim.
Sanki melek gibiydi,
Kesinlikle bu annemin sesiydi !
Duyuldu minareden ezan,
Namaz vaktiydi anladım o zaman.
Meleğim uyandırmıştı,
Namaza kaldırmıştı.
Yanıp tutuşmuşken özlemiyle,
Okşadı başımı müşfik eliyle.
Elleri yumuşacıktı,
Eskisi gibi sıcacıktı.
Anneciğim,biraz daha kalsaydın,
Saçımı okşasaydın !
Doyasıya dinleseydim sesini,
Canımda hissetseydim nefesini.
Sanki melek gibiydi,
Kesinlikle bu annemin sesiydi !
Ali AKSAKAL/14 Mayıs 2006 Pazar Anneler Günü
