Yalnız adam umutsuz beklide çok mutsuz Geldi kulübesi ne girdi içeri Çöktü sandalyesine Büyükçe bir defter duruyordu birde kalem Açıp baktı çevirdi sayfaları Acının izleri vardı sayfalarda Kimi satırda gözyaşları kurumuş Belki iyi günlerin anıları Uzunca dolaştı sayfalarda Okurken kimi gülümsedi Kimi aktı gözyaşları sel gibi Neydi onu ağlatan Neydi hayatını karartan Ne vardı geçmişinde Mazisi neydi onu bu hale sokan Oturamadı uzandı yatağına Sarıldı yorganına uyumak değildi maksat Unutmak geçmişini unutmak Yumdu gözlerini daldı hayallere Ne kadar güzel mutlu günleri vardı Bir zamanlar Düşledi onları daldı bir an Sanki açıldı kapı sı usul dan İçeri girdi iki çocuk bir kadın Hayal gibi sessizce Geldiler uyuyan adama baktılar Nasıl mutsuz uyuyordu Gözyaşları hala duruyordu Kadın yavaşça sildi gözyaşını Dolaştı eli saçlarında Ah canım dedi ah canım Nedir bu halin sen böylemi olacaktın Özledim gülüşünü özledim seni Yakışmıyor gözyaşı yakışmaz sana hüzün Sen gülmeyi severdin hani hani gülüşün Sessiz ce baktılar adama üzgün Siren sesleri vardı bir telaş Kadın tuttu elini dayan dedi Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar AYŞE KARAN
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yalnız adam umutsuz beklide çok mutsuz Geldi kulübesi ne girdi içeri Çöktü sandalyesine Büyükçe bir defter duruyordu birde kalem Açıp baktı çevirdi sayfaları Acının izleri vardı sayfalarda Kimi satırda gözyaşları kurumuş Belki iyi günlerin anıları Uzunca dolaştı sayfalarda Okurken kimi gülümsedi Kimi aktı gözyaşları sel gibi Neydi onu ağlatan Neydi hayatını karartan Ne vardı geçmişinde Mazisi neydi onu bu hale sokan Oturamadı uzandı yatağına Sarıldı yorganına uyumak değildi maksat Unutmak geçmişini unutmak Yumdu gözlerini daldı hayallere Ne kadar güzel mutlu günleri vardı Bir zamanlar Düşledi onları daldı bir an Sanki açıldı kapı sı usul dan İçeri girdi iki çocuk bir kadın Hayal gibi sessizce Geldiler uyuyan adama baktılar Nasıl mutsuz uyuyordu Gözyaşları hala duruyordu Kadın yavaşça sildi gözyaşını Dolaştı eli saçlarında Ah canım dedi ah canım Nedir bu halin sen böylemi olacaktın Özledim gülüşünü özledim seni Yakışmıyor gözyaşı yakışmaz sana hüzün Sen gülmeyi severdin hani hani gülüşün Sessiz ce baktılar adama üzgün Siren sesleri vardı bir telaş Kadın tuttu elini dayan dedi Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar AYŞE KARAN
Nedir bu halin sen böylemi olacaktın Özledim gülüşünü özledim seni Yakışmıyor gözyaşı yakışmaz sana hüzün Sen gülmeyi severdin hani hani gülüşün Sessiz ce baktılar adama üzgün Siren sesleri vardı bir telaş Kadın tuttu elini dayan dedi Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
acının en üst derecede anlatıldıgı bir şiir annem harika sanki yaşıyor insan şiiri okurken kendini buluyor birazda bilirsin her insanın bir derdi vardır hüzünler bitmez şiirinde hüzünleri yaşadım kendimce sevgiler saygılar gönül bahçemden nur yüzlü aneme şiire
Yalnız adam umutsuz beklide çok mutsuz Geldi kulübesi ne girdi içeri Çöktü sandalyesine Büyükçe bir defter duruyordu birde kalem Açıp baktı çevirdi sayfaları Acının izleri vardı sayfalarda Kimi satırda gözyaşları kurumuş Belki iyi günlerin anıları Uzunca dolaştı sayfalarda Okurken kimi gülümsedi Kimi aktı gözyaşları sel gibi Neydi onu ağlatan Neydi hayatını karartan Ne vardı geçmişinde Mazisi neydi onu bu hale sokan Oturamadı uzandı yatağına Sarıldı yorganına uyumak değildi maksat Unutmak geçmişini unutmak Yumdu gözlerini daldı hayallere Ne kadar güzel mutlu günleri vardı Bir zamanlar Düşledi onları daldı bir an Sanki açıldı kapı sı usul dan İçeri girdi iki çocuk bir kadın Hayal gibi sessizce Geldiler uyuyan adama baktılar Nasıl mutsuz uyuyordu Gözyaşları hala duruyordu Kadın yavaşça sildi gözyaşını Dolaştı eli saçlarında Ah canım dedi ah canım Nedir bu halin sen böylemi olacaktın Özledim gülüşünü özledim seni Yakışmıyor gözyaşı yakışmaz sana hüzün Sen gülmeyi severdin hani hani gülüşün Sessiz ce baktılar adama üzgün Siren sesleri vardı bir telaş Kadın tuttu elini dayan dedi Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar AYŞE KARAN ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Nekadar güzel şeyler yazmışsınız," efalkarlı ve yalnız adamlar" için , sayın Ayşe Karan, nekadar... Nekadar çoktur şimdilerde, güzel ve anlamlı şiirinizde anlattığınız yalnız ve efkarlı insanlarımızın sayısı, biliyorsunuzdur, mutlaka. Bilmeseniz böylesine güzel ve anlamlı şiirin konusu olurlarmıydı. İşte bütün sorun budur, değerli şair; duygu insanı arayıp bulabilmeli, en azından düşünüp tahayyül edebilmeli, böylesi insanlarımızın varlığını. Kendi dertlerimizin çokluğunu bahane ederek, çok önemli bir toplumsal buluşma noktası olan bu eğlemi son yıllarda çok ihmal etmişiz. Onun için insanlar biribirlerine yabıncılamışlar, breysellik kapanına yakalanmış, bencilce davranışları benimsemişiz. Toplumsal yozlaşmanın nedeni olmuştur bu. Sevgisizlik, açıkçası yapmacık ve ön yargılı sevgiler eğemen olmuş davranışlarımıza. İyiki geldiniz sayfama da, beni mahçup etti, bu güzel şiirinizi okuma imkanını verdiniz . Çok güzel ve toplumsal ögeli anlamlı mesajlar yakladım bu eşsiz çalışmanızda. Şiir kadar onu üreten yürek de kuşkusuz çok narin, güzel ve duyarlı. Umarım, dilerim, böylesi duyarlığı toplum ve insan sevgisini, yüreğinde üretip büyüten insanlarımızın sayısı yoğun biçimde çoğalır. Bizde onları, sizi, tanımış olmanın mutluluğu içinde sevgi ve saygılarla selamlarız. Sizi esenlik dileklerimle, içtenliğimle coşkuyla ve tam puanımla kutluyorum değerli dost sayın Ayşe Karan hanımefendi. KEMAL POLAT
kempol tarafından 4/15/2010 1:56:10 AM zamanında düzenlenmiştir.
bu güzel yorumunuzla beni mahcup ettiniz bilmem bu kadar övgüye layıkmıyım yazdığım sadece gönül sesim ve bazı gerçeklerdi evet neyazıkki sevginin zorbulunduğu saygının rafa kalktığı bir çağ yaşıyoruz her şey menfaate bağlı oldu neredeyse insanlığımızıda unutucağız böyle giderse geçmişe özlem duyuyor insan bazen eski dostluklara
bunu diziyi yazmak sa belki çekilen sıkıntılar yaşanan acı olaylar dır sebeb dedim ya sadece gönül sesiydi saygılarımı bıraktım sayfanıza gönül dolusu
bu güzel yorumunuzla beni mahcup ettiniz bilmem bu kadar övgüye layıkmıyım yazdığım sadece gönül sesim ve bazı gerçeklerdi evet neyazıkki sevginin zorbulunduğu saygının rafa kalktığı bir çağ yaşıyoruz her şey menfaate bağlı oldu neredeyse insanlığımızıda unutucağız böyle giderse geçmişe özlem duyuyor insan bazen eski dostluklara
bunu diziyi yazmak sa belki çekilen sıkıntılar yaşanan acı olaylar dır sebeb dedim ya sadece gönül sesiydi saygılarımı bıraktım sayfanıza gönül dolusu
boşluklarda duran duygular, en ufak bir sarsıntıda uçurumdan yuvarlanırlar. koybolan yıllar ve acı hatıralar... yorganın sıcaklığında ortaya çıkarlar.. ne yapsan ne etsen anlamsızdır. sonsuz bır uykuyu iseteyen yorgan değil çaresiz ve amaçsız yorgun ruhlardır..
tbrıkler paylaşımın haırkaydı.
a_bugra tarafından 4/13/2010 6:41:19 PM zamanında düzenlenmiştir.
Sen gülmeyi severdin hani hani gülüşün Sessiz ce baktılar adama üzgün Siren sesleri vardı bir telaş Kadın tuttu elini dayan dedi Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus
KİM BİLİR ADAMI NEDİR MUTSUZLUĞA İTEN.YAŞADIKLARI HÜZÜNLER,AYRILIKLAR VEYA PİŞMANLIKLAR MI ,FAKAT SONUÇTA HAYAT İŞTE.HÜZÜNLERLE SÜRSE DE.TEBRİK EDERİM DEĞERLİ ARKADAŞIM.HAYATIN İÇİNDEN ÇOK ANLAMLI VE ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRDİ.SEVGİ VE SAYGILARIMLA..
Yalnız adam umutsuz beklide çok mutsuz Geldi kulübesi ne girdi içeri Çöktü sandalyesine Büyükçe bir defter duruyordu birde kalem Açıp baktı çevirdi sayfaları Acının izleri vardı sayfalarda Kimi satırda gözyaşları kurumuş Belki iyi günlerin anıları Uzunca dolaştı sayfalarda Okurken kimi gülümsedi Kimi aktı gözyaşları sel gibi Neydi onu ağlatan Neydi hayatını karartan Ne vardı geçmişinde Mazisi neydi onu bu hale sokan Oturamadı uzandı yatağına Sarıldı yorganına uyumak değildi maksat Unutmak geçmişini unutmak Yumdu gözlerini daldı hayallere Ne kadar güzel mutlu günleri vardı Bir zamanlar Düşledi onları daldı bir an Sanki açıldı kapı sı usul dan İçeri girdi iki çocuk bir kadın Hayal gibi sessizce Geldiler uyuyan adama baktılar Nasıl mutsuz uyuyordu Gözyaşları hala duruyordu Kadın yavaşça sildi gözyaşını Dolaştı eli saçlarında Ah canım dedi ah canım Nedir bu halin sen böylemi olacaktın Özledim gülüşünü özledim seni Yakışmıyor gözyaşı yakışmaz sana hüzün Sen gülmeyi severdin hani hani gülüşün Sessiz ce baktılar adama üzgün Siren sesleri vardı bir telaş Kadın tuttu elini dayan dedi Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar AYŞE KARAN
Bir insan hayatını dramatize etmiş, adeta hayat dediğimiz canlı düzenin anatomisini çıkarmışsınız. Yaşam dediğimiz olay, acısıyla tatlısıyla bir bütün değil midir? Ama bazen acılar daha baskın olabiliyor. Bıraktığı izler daha derin, kopardığı fırtınalar daha şiddetli oluyor. Bu, hikâye gibi, şiir anlatımınızda, hayatın bu yönünü işlemiş, günlük hayatımızın bir parçasını dillendirmişsiniz. Bu işi de çok güzel yapmışsınız. Sizi yürekten kutlarım. Saygı ve sevgilerimle...
evet acaba ne olmustu gecmisin de. aff edilmemis bir adamdir belkide. ne olursa olsun insanlar insanlari mutsuzluga itmemeli. güzel bir siirdi. yüregine saglik sevgili ayse. sonsuz sevgimle
Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar
tebrikler arkadaşım çok güzel bir eserdi sevgiler...
Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar
çok güzeldi..hüzünlere yolculuk gibi..tebrikler..şairem..sevgimle........
Kadın tuttu elini dayan dedi Kurtulacaksın kurtulmalısın Adam duymaz yatıyordu sessizce Çok gerilerde vardı bu sesler Adam yaşıyor gerisi ölmüş Sanki beyninin içinden geliyordu sesler Telaş ve çaresizlikler Ve her gece aynı rüya aynı kabus lar SANKİ BİR FİLİM İZLEMİŞ GİBİYİM.kUTLUYORUM ARKADAŞIM.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.