bak
göklerde anamın beni kundakladığı nevresim
nazartaşımı kem bakışlı gözler kırdı
yüreciğim!

şimdi ayrılıkların lahitlerinde saklanan
eskiden bebekti avuç çizgileri aşk gösteren
ayışığı yara sarmaz
kanarken
emziğimi getirdim
yıllardır avazını sakladığın
içinizde bir ağlayan çocuğunuz varmış, bana söylendi
artık kimse güldüremez bu öksüz kaderi
derlerdi
şimdi ışık süzdüğün bu pencere
eskiden kara perdeler örtünürdü gündüzünde

eriyen karların
suladı bahçemi
ne çöller yeşerttin bende
kurudum, yandım, yazgıma küstüm
sandım ki öldüm
aşk her nefesimi kestiğinde
sen bana bahar rüzgarları topladın
yüreciğim
sen yorulmadın mı?

avluda bir oyunda
darıldım,küstüm, bağırdım sana
kaç kere ebe olduk
sakladığımız zamana
sobelendik her keresinde
yılların bizde büyüttüğü adama
şimdi aynadayız
saçlarımız ak
yüreciğim
sen yaşlanmadın mı?

adresimdeki kayıp mektup
tenimdeki silik harfler
yazıldım silindim
silindim silindim yazıldım
ne dilini öğrendim yalnızlığın
ne de konuşabildim aşkın lehçesini
alfabemin kanını silmekteyim
biliyorsun dilimi zamanın kestiğini
yüreciğim
sen susmadın mı?

bak
göklerde anamın beni kundakladığı nevresim
nazartaşımı kem bakışlı gözler kırdı
yüreciğim!
yoksa
şuramda hissettiğim sızı, sessiz döktüğün gözyaşı mı?