Soracaksan aşk şerh"ini
Tavaf edip dönene sor
Ehli bilir aşk ehlini
Ahitleşip dönene sor

Kim ki bunu fikir eder
Her ne gelse şükür eder
Her nefeste zikir eder
Tespih edip anana sor

Ondan fazla yaşar ünü
Birbirine benzer günü
Her âdem aşkın sürgünü
Bir meyveye kanana sor

Yuvarlanan taş misali
Gözden akan yaş misali
Yaralanan kuş misali
Daldan dala konana sor

Tanışır Kalû belâ"(1) da
Manası Mecnun Leyla da
Yaşanır gurbet sıla da
Duyguları yanana sor

Aslı bilir Kerem bilir
Ayrı düşen verem bilir
Hazan değen irem bilir
Yıl on iki ay donana sor

Her işin bir arifi var
Şeyh Galip de tarifi var
Hüsnü nezih zarifi var
Kâğıt kalem sunana sor

Böyle adet böyle töre
Göz alışır göre göre
Mühlet biter erir süre
Gurbet elde yunana sor

Mansur bilir düştü dara
Nesimi ne dedi yara
Nerden bilsin Gözükara
Lahde hasret inene sor



(1) Cenab-ı Hak ruhları yaratıp, onlara Rabbiniz değil miyim, meâlinde: ’Elestü Bi-Rabbiküm’ buyurduğunda, ruhlar: ’Evet Rabbimizsin’ meâlindeki Kalû Belâ diye cevap verdiklerini bildiren Kur’andaki bir tâbirdir.