Bülbül gibi âşık oldum bir güle,
Bahar hasta, mevsim hasta, gül hasta.
Diyemem derdimi kendime bile,
Yürek hasta, gönül hasta, dil hasta.

Ümmü’m beni dağdan taştan aşırdı,
Bir söz etti, feleğimi şaşırdı,
En sonunda bu hallere düşürdü,
Vücut hasta, beden hasta, bel hasta.

Ben kendimi gurbet elde güdeyim,
Eşe, dosta gayrı veda edeyim,
Başım alıp diyar, diyar gideyim,
Yolcu hasta, yoldaş hasta, yol hasta.

Gurbet elde bir sevenim yok benim,
Göz açıp da şu hâlime bak benim,
Yazılacak arzu halim çok benim,
Kâğıt hasta, kalem hasta, el hasta.

Şu dünyada bende murat alayım,
Gönülden seveni nerde bulayım,
Düzen verip şu sazımı çalayım,
Sazım hasta, mızrap hasta, tel hasta.

Salih, der ki; dertlerim var sır benim,
Gurbet elde gel hâlimi gör benim,
Dermanımı, ilacımı ver benim,
Ümmü’m seni, candan seven kul hasta.

23.08.2000

Ozan Seveni
Âşık Salih ARMAĞAN
Şair, Yazar.