Dar vakitlere denk gelmişti seni sevmem …
Yasaklar birbirini kovalıyordu.
Gözlerine bakmak alabildiğine çılgınlık,
Ellerini tutmak;
Ibrahim’ in putları devirmesi gibi şeydi!

Dar vakitlere denk gelmişti seni sevmem…
Hicreti mümkün olmayan,
itirazı imkansız bir mekana;
yataklık ediyordu ruhum.
Tam, bir tutam huzur koparacakken saçlarından,
Deli ayazını yokluğun
iliklerimde hissediyordum.

Simdi ki kadar uçmamıştı ozaman kafesten kuşlar.
Kaf dağının ardını bilmezlerdi.
Esirgerlerdi kanatlarını pervaneler.
Her önüne gelen ateşe girmezlerdi.

Dar vakitlere denk gelmişti seni sevmem…
Bir umuttu herşey ,
bir umut sesini duyabilmekti .
Tesadüfler yaratmaktı,
bir an görebilmek için yüzünü.
O zamanlara denk gelir şerbet bellemem hüzünü…

Artık, ne bir gizem nede tat var sevdalarda .
Hasret değil kimse kimsenin gözlerine!
Bizimkisi,sevdaya sevdalanmaktı .
şimdi ne sevdayı tanıyan var,
nede kıymet veren Mecnu´ nun sözlerine!


suna gülec emre
06.02.09
08:13
ludwigshafen