Kürek çekmeden tıpırtı sesleriyle yaptığım esrarengiz yolculuğum






Fecir vaktinin ıssızlığına inat
Kefenlemiş adamın hiçe sayılmayan sevdası

Kimbilir hangi imam kıldırır
Vefasızlığa mahkum merhumun, cenaze namazını



Ey sevgili
Kırdığın kaleme dargın yüreğim
Varsın üşüsün yokluğunla
Varsın kanasın

Vefasız gözlerinle
Hor bakışına inat

Düğümlenen boğazı tebessümden uzak
Yalvarırcasına atılan bakışlar
Tam on iki’den vurulan adam

Parmaklıklar ardındaki, kenetlenmiş makûmuyeti
Ve ürkek bakışlarıyla bir sevda dilencisi
Kerem misali adanmış, ve elleri tetikte
Eşkiyası bir sevda


Ey kıymeti bilinmeyen sevdam
Ey beni kendine mahkum eden sevgili

Görmeden uzak gözlerin
İsyan edercesine tutarsız
Katran karasi sözlerinle
Sorgularcasına anımsattığın benliğim

Haydi yıkıver gururunla ördüğün ayrılık duvarlarını
Çıkar telaşlı yüreğinden, iğneleyen kurşunları
Hapis etme yüreğini kör bir düşünceye
Bırak yaşasın içindeki çocukluğun

Kimbilir belkide nafile
Eğreti bulduğun düşlerim
Nâr düşmüş sızlayan yüreğime birkere
Gem vuramıyorum
Bilmem nasıl desem
Acıtıyor işte kovamıyorum

Ey yüreği küskün sevgili
Küflenmişse ıslanmadan nem kapan yüreğin
Tünemişşe yarasalar karanlığına
Silinmişse sevdaya dair iz bırakan çizgileri
Haz veriyorsa yokluğum
Titremiyorsa vicdanındaki bam telleri
Daralmıyorsa nefesin
Anlamı yoksa varlığımın




Haydi durma çek tetiği, kanamasın

Yutkunduğum yüreğimde

Gem vurduğum bahtıma dargınlığım

KÖKELİ OZAN