Ağlarım

Kusurları kendimde, arayıp duran oldum.
Bu vefasız dünyaya, yüzüm gülmez ağlarım.
Beklemekten yoruldum, kendime soran oldum
Bu vefasız dünyaya, yüzüm gülmez ağlarım.

Kanım donmuş akmıyor, yüreğim kuru kaldı.
Heyecan yaratmıyor, dertliye derdim kaldı.
Kaderime küsmüşüm, benden geri ne kaldı.
Bu vefasız dünyaya, nazım olmaz ağlarım.

Bir zamanlar sevdaydım, gönüllerin tahtında.
Rüyalar görüyordum, oluyordum bahtında.
Her şey bir yana gitti, vahlar kaldı ahtım da.
Bu vefasız dünyaya, sazım çalmaz ağlarım.

Dertlere cüda oldum, bilip de anlayan yok.
Sözlerimi söz bilip, gelip de dinleyen yok.
Zaman akıp gidiyor, geçmişin yarını yok.
Bu vefasız dünyaya, yazım kalmaz ağlarım.

Dertliler dünyasında, derde derman aradım.
Benden daha dertliye, dermen olup yaradım.
İçimden kopup giden, canı cana diredim.
Bu vefasız dünyaya, sözüm olmaz ağlarım.

Bir batağın içine, uzanıp yatıyorum.
Çırpındıkça aşağı, çekiyor batıyorum.
Değerler yitip gider, kalanı satıyorum.
Bu vefasız dünyaya, gözüm dolmaz ağlarım.

Mürsel Adıgüzel