Ben gökyüzü yüregimse karalara barcalanmis bulut
hasretinse gözlerimde yagan yagmur damlalariydi
rüzgarlara savrulup gizli sirlarla uzaklarimin adami
benim deli sevdam caglar irmakta nehirde denizde

Öyle bir haldeyimki yitik yirtik düslerdeyim sensiz
daglarin en kuytuk oyuklarina yagan kar gibiyim
kanarim sebepsiz gidisine cözemedigim bilmecelerle
benim deli sevdam erimesin icimde üsürüm geceleri

Adina hayat sayfalarima gün be gün siirler yazdim
tenimden kokun hic gitmediki hala buram buram sen
saclarimsa döndü caliya oksayanim olmadi senden sonra
benim deli sevdam küsmüsüm aynalara haberin varmi


Yirtildim iskenceyle acilarla yogrula yogrula geldim bugün
bir masal olsak bir roman olsak anlatilasak türkülerle askimiz
keske bana zir deli deselerdi haykirsaydim seni sevdigimi
benim deli sevdam nerde bilebilirdimki ulasilmaz oldugunu

Ben bir ates kizilara bürünmüs yaniyorum külerim savruluyor
nereye döndümse senin hayalin elini tutmak seni yasamak istedim
imansiz ayrilik aldi seni benden sorgusuz yargisiz suclandim
benim deli sevdam umularim yarinlarim sen verdin idam kararini

Ölüm özlemek ölümün ötesi hasret ölüm bitisin yonunun sonu
sürgün yasam cehenem kefen hirka toprak yorgan olurdu bana
daglar denizler ve gökyüzü seni cizmis seni anlatiyor inatla
benim deli sevdam senki ülkem senki yarinim senki günesim



YAZAN ; ZEYNEP KANAT