Bitmeyen uzayan kimsesiz yalnız gecemde
Yalnızlığım ve ayna arkadaş
Bana oluyor bir sırdaş
Duvardaki keman ile gitar
onlarda olmuşlardı bana arkadaş

Aynadaki adam
Yüreği yanan adam
Keman aldı eline
dokundu tellerine
daldı bitmeyen hayellerine

Bir şeyler geldi diline
Hüzünle söylüyordu şarkısını
Her namede anlatıyordu hasretini
Gelmeyeceğini bile bile
Umit ekmişti seven kalbine

Ardı sıra siliyordu göz yaşını
Karşıdaki aynada ona bakıyordu
Oda gözlerini sliyordu
Tıpkı bana benzeyen biri

Dertli derttli çalıyor
Nameler dilinden dökülüyor
"Bir gün devran dönse
Bitmeyen geceler
Gündüze dönse
Kışlar bahara
Sevdiğim bana dönse "
diye devam edip gidiyordu.
Telli duvaklı gelinini hayel ediyordu.
Keman sustu;şarkı bitti
Yine aynadaki adamın gözlerinden damlalar düştü
Tıpkı bana benzeyen biri,eline bir mendil iliştişrdi
Hıçkırdı,hıçkırdı,kendini zor tuttu
Tıpkı bana benzeyen biri yanaklarına akan yaşları siliyordu.
Oda çok iyi biliyordu asıl ağlayan kendisiydi...

Elinde mendil gözlerini yavaşça siliyordu
Belli etmemeğe çalışıyotdu
Sanki ağladığını kimden saklıyordu
Gitar ile keman çok iyi biliyorlardı
Aynada güzden düşen damlalara şahitti
Sonra:Şiir yazıyorum her hat
ve:çöktü yokluğunun ıstırabı
Kavuşalım hadi bitsin bu hasret
Beraber içelim aşkın şarabı
Belki kurtulurum bu rüyadan
Sen yanımda olsaydın yar
Hadi bekletme yar
Sen yanımda olsaydın
BU kadar hüzünlü yazarmıydım yar

Gece epey ilerlemişti
Aynadaki adam yine oradaydı
Ben ışığı söndürdüm,yok oldu
Ben ışığı açtım geri geldi
Tıpkı o adam beni takip ediyordu
Nasıl aynaya gelmişti
Beni o gece yalnız bırakmamıştı
Ayna dayanamadı kırıldı
Ve: adam ayna ile birlikte yokolup gitti
BU ŞİİR BURADA MALESEF BİTTİ........

GİDERSE GİTSİN BEN BURADAYIM YA......
ŞİİRİME SESLENDİRMESİ İLE GÜZEL ANLAM KATAN DEĞERLİ M.DURAK BEYE -
ÇOK TEŞEKKÜR EDRİM......MEHMET ALİ ÜNSAL....POZANTILI...