Bilmem ki dünyaya biz niye geldik
Tezden harap olduk postu da serdik
Gayri dengeleri bulamaz olduk
Hindiler çoğaldı kazlar perişan

İnsanoğlu kendi kendinden bezdi
Seyyahlar tükendi ilimler gezdi
Güneş mi kızıyor hava mı azdı
Erir oldu gayri buzlar perişan

Tabanca sıkılır gökte ötene
Kimse acımıyor boşta yitene
Tabiatta şaştı olup bitene
Mevsimler de döndü yazlar perişan

Sonu gelmiyor ki rakam sayının
Nesli tükenir mi çakal ayının
Takibi kolaydır nemrut hayının
Kılavuzu tuttum izler perişan

Dişi kuşu bağlayandır yuvası
Çeşme başında da bakraç kovası
Burnumda tütüyor sıla havası
Gideceğim amma dizler perişan

Ağacın da hası çiçekli dallı
Bazı güzeller de epeyce yollu
Yaşı kamil hem de sohbeti ballı
Bakacağım lakin gözler perişan

Aramam insanda mezhebi dini
Atarım kenara şehveti kini
Akordunu yaptım püskülü yeni
Mızrabı vuruyom sazlar perişan

HAYDARİ bunları demiyor boşa
Yaradana eştir fikiri haşa
Kuruyadır lafı basmaz ki yaşa
Konuşuyom lakin sözler perişan