İnsana verilen her şey ödünçtür,
Zamanı gelince geri alınır.
Aksini düşünmek nede gülünçtür,
Oysa her şey fani, baki sanılır.

Her şey bize ödünç, her şey emanet,
Zamanı gelince alınır bir gün.
Ebedi zannetmek açık cehalet,
Aksini zanneden yanılır bir gün.

Öyleyse bu savaş, bu kavga neden?
Ne bu mal mülk bizim, nede bu beden,
Bakın ne götürdü mezara giden,
Orada her şeysiz kalınır bir gün.

Dünyada olan her şey dünyaya ait,
Hiç şüphe yok bunda, ilmende sabit,
Muradı İlahi geldiği vakit,
Ecel kapıları çalınır bir gün.

Çekilirler kabre, dost düşman gider,
Kimi mutlu kimisi pişman gider,
Dünya ötesine yalnız can gider,
Hakikat yurduna varılır bir gün.

Orada yüce bir divan kurulur,
Zerre gözden kaçmaz, hesap sorulur,
Herkese hakkınca damga vurulur,
Vatanı asliye salınır bir gün.

Kimi cehennemlik, kimi cennetlik,
Kimisi izzetlik, kimi zilletlik,
Şefaate layık kimse ibretlik,
Yaralı kalpleri sarılır bir gün.

31.03.2010…Mustafa YARALI