Sevdayı bilmeyenler sevdalıyı bilemez
Bilmez ki onun için bir yürek vardır atan
Bu nedenle hep ağlar bir gün olsun gülemez
Kasırgalar estirip fırtınalar yaratan
……Ben aşkının vurgunu sen de sevda kızgını
…..Yetmedi mi cefalar sahraların kuzgunu

Söylediğin sözü tart kulağı vardır yerin
Sevgi sözcüğüne bak onda mâna ne derin
Geç karşıya seyret bak ne haldedir eserin
Sen ki sevda yelisin tozu dumana katan
……Ben ki gönül bahçesi sen bahçenin azgını
……Kendin çizdin değişmez alnındaki yazgını

Benim bahtım uyumaz sevgiyle yoğrulmuşum
Eğilsem de saygıyla aşk için doğrulmuşum
Sevda denen makama lütufla çağrılmışım
Sensin her zaman kalbe diken olup da batan
……Ateş kor’u olsan da açamazsın güz günü
……Yüreğinden söküp at hep yanıltan sezgini

Ne feryadım ne âh’ım erişmesin hiç sana
Dilerim ki ey zalim gülme sevdadan yana
Bilmiyorsan sevgiyi neye yarar ki mâna
Eğer böyle giderse sen olursun hep biten
……Söylenip duruyorsun duyan var mı ezgini
…..En güzel sevgi budur yoktur başka özgün’ü

Sevgi saçmak dururken nifak ekmek niye ki
Yürüyorken masumca acı çekmek niye ki
Tam da sevdim diyorken aşktan bıkmak niye ki
Bilmem hep sen olursun sürekli gözde tüten
……Görüyorum yüzünde şu hayattan bezgini
……Anlarım ben sevgiden olsam da çöl gezgini

Lüzumsuz çöllerdedir ne işi var deryada
Kızgın kum ve ayazda alışmışım feryada
Alıp da şu hançeri şu sineme vur yada
Daha ne istiyorsun bu sevdam olsun yiten
……Bilirmisin çöllerde urban yapar bozgunu
…..Gönül bahçelerinde tutmaz gülün yozgunu

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz