Ozan Şair
senden uzakta sen için çarpar yüreğim
sevgini yaşarken öleceğim
senden uzakta sevdan için çarpar yüreğim
sesin kulağıma geldiğimde gülerim
senden uzakta yaşarken, çok özlerim

gülde, çimende,kumsalda seni arar gözlerim
hayat denyasında bir damlayım
sen varken sevdada bir deryayım
senden uzakta sen diye çarpar yüreğim

yokluğunda mecnunum çöllere vurulmuş
gözlerim gülmez hüzünlere bürünmüş
severken düşlerimde seni güzellikler düşmüş
senle dolu duygularım,deryalar dolusu olmuş
senden uzakta senle çarpar yüreğim

ağlarım yolların uzunluğuna
hayflanırım aradaki dağların aşılmazlığına
sevdayı yaşarken ellerimim boşluğuna
adını yazarım yüreğimin sen diye vuruşuna
senden uzakta sen diye çarpar yüreğim

geceye sarılırım kokun var diye
gündüzü özlerim bakışın var diye
sahilde dolanırım düşlerim biteviye
seni yazarken nakış nakış yüreğime
senden uzakta çarpar yüreğim sen diye

bazen akarım çağalayanlara karışır
bazen sahilde yalnız bir papatya olurum
uzansın ellerin,düşlerine fal yapsın
bazen sarmaşıkta açarım
gözlerine bakış olsun diye gül gibi
senden uzakta sen diye çarpar yüreğim

düş olur yağarsın nisan yağmuru gibi
sessizliğinne yüreğimin
can olursun sevgiye ekilmiş menekşelere
rüzgar olursun umutlara açılmış yelkenlere
alır götürürsün beni yaşanmamış sevgilere
senden uzakta çarpar yüreğim sen diye