Bir garip prensim kendi haline yaşayan
İzin almadan giriverdim bir prensesin gönül bağına
Usulca süzüldüm mis kokulu odasına çaktırmadan kondurdum yanağına küçük bir buse
Gül taktım saçına oysa o çok masumdu
Kıyamadım uyandırmaya izin almadan daldım gül cemaline bakmaya
İçimden kalk güzelim ne uyursun prensin geldi
Gel de anlat bakalım kolaysa uyuyan peri kızına acaba uyandırıp şaşkınlıkla sevin arasındaki ürkekliğine mi tanık olsaydım
Ya da ömrümü gül edip yoluna mı sunsaydım
Kararsızım en güzeli hangi hal hangi davet diye buyur etsem ona sunsam tüm güzellikleri
Farkında mı bilmem kalp atışlarımı değiştiren olduğundan
Kıyamam hayallerim yarım kalsa da, kıyamam uykusunu bölmeye
Aslında uyandırmayı en çok gözlerini görmek bana baktığını beni gördüğünü
Hissetmek için isterdim ama gene de kıyamam
Uyu be güzelim uyu bana müsaade kıyamam sana
Uykunu bölemem işte buda prens farkı olsun
Unutma bir nefeslik uzağındanım senin
Gel demene bile gerek yok kirpiklerini birleştirmen bile En büyük cevap ve davet olur
O davete de gelmeye ayak bile gerektirmez insan uçar be prensesim
Öptüm yüreğinden iyi uykular gül güzelim.


27:03:2010 kul fazlı