gül kokularına düşer yalnızlığım
ötelerin koynuna seni bırakırken
nasıl sancılar saplanır
sol yanımdan hasretler fışkırır geceme
ne olur sevdiğim
çok bekletme beni buralarda
korkularım varken yarınlara
düşlerim yanmadan gelsen kollarıma
direniş gösteremiyorum karanlıklara
yıldızların ışıltılarında
seni göremiyorum...

hatırladın mı sandıklı tarlalarını
yeşile doymuş toprakların
koynunda büyüttüğü çiçeklerin renginde
pancar tarlalarında köy kızları kokusunda
sana yolladığım gülücüklerin
sıcaklığı daha dün gibi gözlerimde tütersin
bitmeyen sevdamın öksüzlüğünde
seni beklerim
yeditepenin sensiz akşamlarında
maviiklimlerin gurbet türkülerinde
seni yaşarım sevgilim...

yeşilköyden seni uğurlarken ötelere
nasıl yanmıştı yüreğim alev alev
gözyaşlarım sel olup akmıştı oracıkta
nemli gözlerin elveda derken
ölesim gelmişti kahrolası ayrılığa
zamansız gidişlerin öylesine koydu ki
yeditepede uçan kuşlar bile üzgün
açan laleler küstü yokluğuna/açmadılar
tenime bıraktığın kokularında olmasa
inan,ölüp gitmiştim boğazın derinliklerinde
hasretine doyamadan yanıp kül olmuştum
ne olur, uzakları yakın et sevgilim
beni buralarda daha fazla ağlatma olur mu?


Bahar Tülay Kıran 2007