7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2044
Okunma

Tüketiyoruz bir ömrü,
hovardaca
Kocamanca dünyada
Kocamanca hayaller kuruyoruz
Evler kuruyoruz kocaman kocaman
Kocaman odalarda
Kocaman yanlızlıklar yaşayarak
Sonra veriyoruz kendimizi
Mal mülk edinme sevdasına
Bir apartman dairem olsun
Yeter diyoruz
Sonrasında hırs giriyor içimize
Bir arabam,
Bir de yazlığım olsun
Ve ardından bir de sevgili
İmkansız aşklar peşine düşüyoruz
Ve kurduğumuz kocaman evler
Boş hayallerle doluyor
Küçük ama kocaman tuttuğumuz eller kayıyor elimizden
Kocaman bakışlarda
Küçücük yüreklerimizde büyüttüğümüz
Kocaman sevdalar tükeniyor bir bir
Bir ömür ne olduğunu bilmeden
Kayıp gidiveriyor bedenimizden
Kocaman bir mezar kazılıyor
Küçücük bedenlerimize
Ve kocaman bir kalabalık
Kocaman bir hüzün
Bırakarak ardımızda
Bir el bile sallayamadan
Kalanlarımıza
Çekip gidiyoruz
Adam gibi yaşayamadan
Hani Can Yücel’ce
Ağız dolusu sövemeden
Tüm kötülüklere
Bir ömürü böyle
İşte böyle tüketiyoruz
25/03/2010 Saat 09.40
Vural Atak Çamlıgil