Bu yatak döver beni oğlum,
Kevgire çevirdiler elimi kolumu,
Kan sermişim, çok çabuk kurtulurmuşum.
Önceden kanan kana içerdim suyumu,
Şimdi geçmiyor boğazımdan,
Anneni köye yollama olur mu?
Korkuyorum, ayrılmasın yanımdan,

Bu yatak döver beni oğlum,
Gözümün önünden geçer ardı sıra yıllar,
Bir bilsen ne kadar yorulmuşum,
Oysa bana mısın demezdi yollar,
Şimdi adım bile atamıyorum,
Dizlerim can yok dermansızlaştılar.

Bu yatak döver beni oğlum,
Gözüm kapıda habire beklerim.
Acılarım nasıl gezenti bir bilsen,
Şermin hemşire gecikmeden gelsin derim.
Derman ararım tenime saplanan iğneden,
Gelsin de acılarımı dindiriversin.
Sona ersin hayata inlemem.

Bu yatak döver beni oğlum,
Yetmiş seneyi devirdim bir bir,
Bana mısın demezdi yüke bedenim,
Ağzımın içinde dolanır zehir,
Sanırsın acıları sakız diye çiğnerim.
Biliyor musun çok sürmez kurtulurmuşum.
Kimseler benden bihaberken gidermişim.

Bu yatak döver beni oğlum,
Hani usulca kayarsa yıldızım,
Bu geminin tek kaptanı sensin.
Dik dur ki annen de yıkılmasın,
Seni gördükçe güçlensin.
Düşmanı güldürme iki gözüm,
Eceli geldi öldü dersin.

Bu yatak döver beni oğlum,
Bağı sen al, kurutma sakın,
Bakarsan olur üzüm, dağ olmasın.
Geceler uzun iki gözüm,
Zaman geçer de anlamazsın.
Çocuklarına bırakırsın iki çitim üzüm,
Ben gidince büyük tarlaya buğday ekin,
Annen topraksız duramaz bilirsin.
Sana emanet annen çocuğum,
Oyalansın toprakla, unutturur acımı,
An gelir sende beni unutursun.
Çok sürmezmiş bu acılar oğlum.
Kan sermişim, çok geçmez kurtulurmuşum.


BAKİ EVKARALI