İntihar sirenleri çalıyor
Kulağımın alışkın olmayan duvarlarında
Ve gece en masum bakışın bakireliğini almaya soyunur
Siyahın görülmez şehvetiyle


Kan tüküren dudaklar fısıldaşır karanlığın köhneliğinde
Gölgeme bir kurşun sıkılarak faili meçhuller bulaştırılır tenime
Zaman yobaz bir düşüncede büyürken
Umutlar çağın gerisinde ufalanır kalır öylece


Rüzgar küf kokulu bir ipi dolar boynuma
Dar ağacı ise bir buluttur
Ayaklarımın altına bırakılan nefes tutunamaz hayata
Aldığı ilk soluğun içine gömülür tüm yanlarıyla

Ensesinden tutulup bırakılırım sokakların dar kaldırımlarına
Üstümde yırtık bir gülüş, elimde boş bir çerçeve
Göğü açık hayalimle birlikte , yarınlarım da kök salar benimle

Bozduğum yeminlerimin günahları bu yaşadıklarım biliyorum
Ve her vebal’in soğuk yüzü tokat atar varoşluğuma
Suikast planları yapılırken yarınlarım adına
Susarım...
Sırtımdaki yükü helâlimle taşırım

Sana yasaklığım
Sana kaçaklığım bundan ey sevdiğim
Şimdi ise gitmeliyim


" Sen de benle geliyorsun ,ama benden habersiz "