Bir evlat, her şeyini borçlu olduğu babasına nasıl teşekkür edebilir? Kendisini büyütürken gösterdiği sevgiye, sabra ve onca çabaya? Bebekken iyileşsin diye hastane hastane dolaştırdığı, asabi bir ergeni anladığı, her şeyi bildiğine inanan üniversite öğrencisini hoş gördüğü için şükranlarını nasıl dile getirebilir? Ona en fazla ihtiyaç duyduğu, işlerini kendisine devretmeyi hayal ettiği bir anda, "Evladım, benim senden dünyalık bir beklentim yok. Ahirette beni mahcup etme yeter!" diyerek hizmete gönderen babasına bir evlat borcunu nasıl ödeyebilir?

Etrafındaki herkes, evlatları, gelinleri ve torunlarıyla beraberken, evladından uzakta "Hakkın hatırına" gurbet hasreti çeken bir babaya ayaklarını öpmekten başka ne yapılabilir? Evladının yanlışlarını söylerken bile kelimeleri özenle seçen, uyarırken bağırmayan, "Ben sana dememiş miydim" gibi sözlerle incitmeyen bir baba.. Hep sevgi dolu, düşünceli, sabırlı, affetmeyi ve bağışlamayı bilen bir bilge..

Ona ve rahmetli anneme ancak dua edebiliyorum. Ellerimi her açtığımda Kur'an'ın öğrettiği edeple "Ya Rabbi, onlar beni terbiye edip bugünlere getirdiler. Sen de onlara dünyada ve ahirette hep rahmetinle muamele et!" diyor ve ilave ediyorum "Ey Rahmeti Sonsuz! Senin rızana muvafık, ne kadar hayrım, hasenatım, hizmetim varsa sen onların sevabını eksiksiz olarak babama ve anneme yaz". Çünkü o sevapları en çok onlar hak ediyor. Ve şimdilerde duama yeni bir şey ilave ettim: "Allahım, bana kendi çocuklarımın gözünde, babamın benim gözümde olduğu kadar iyi bir baba olmayı nasip et!"

Koca çınarımdan ayrılalı kahrım büyüdü, sevgim büyüdü, hasretim büyüdü ama azalan ben oldum...babasızlık çok zor acısı varılığı kadar ağır...kalemine yüreğine sağlık dost kalem...mekanları cennet olsun...kalemine yüreğine sağlık...

hüzün şairi tarafından 11/5/2010 7:07:35 PM zamanında düzenlenmiştir.

bu kalabalık ta ne?
bir şenlik mi var?
Neden toplandılar bu kadar insan buraya?


bilinç altının bu çok eski çağlarından akıllarda kalan sorulardır bunlar.
aslında bir şenlik değildir o,
aksine bir yastır,
bir cenaze kalabalığı bu.

elveda kızım,
elveda.
ben seni görüyorum.
önlüğün çok yakışmıştı hem.
Annenin dualarında buluşuyorum sizlerle.


hissiyat.bağışlayın.çok güzeldi.kaleminize nefesinize sağlık.

duygu yüklü insanın içini acıtan bu şiiri yazan ve yorumlaya na tebrikler...saygılar..

Bak yaşım kaç oldu babam
Hala burnumun direği sızlar
Yaş ilerledikce sulu gözlü mü oluyoruz ne
Ben senin şevkatini hep aradım babam
Ama bulamadım eller de hiç anlamadı
Varsın anlamasınlar
Sen rahat uyu babam
Canım
Ruhun şad olsun cennetse mekanın........SUSMAK LAZIM...DUYGUYU YAŞIYAN BİLİR...ALLAH GANİ GANİ RAHMET EYLESİN...YÜREKTEN GELEN ACINIZI PAYLAŞIYOR ESENLİKLER OLSUN DİYORUM

AZAP tarafından 3/24/2010 11:12:44 AM zamanında düzenlenmiştir.

Dizelerinizi okuken kızım geldi aklıma...O da sizin gibi küçük yaşta tattı baba acısını...Babanız nur içinde yatsın,mekanı cennet olsun.Allah sizlere de sabır versin...Sizin hüznünüzü alıp,sevgilerimi bırakıyorum

mavideydisevgi tarafından 3/24/2010 12:07:38 AM zamanında düzenlenmiştir.

Allahtan rahmet diliyorum tüm ahirete göçen babalar için.Yaralarımızı kanattınız şair...Cennette kavuşmak diliyorum..Tebrikler..ESRA

nasıl güzel anlatmışsınız sevgili şairem baba sevgisini sizde doyamamışsınız babanıza
mekanı cennet olsun beğenerek okudum ve dinledim yüreğiniz var olsun

sevgiler saygılar ...