28
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1738
Okunma

Kaç kurtar kendini ruhum
Zülâl olmuş yaşlarıma kirli soluklar ilişmeden
Kaç kurtar kendini nefesim
Dili lâl , kulağı sağır bir kader benimkisi biliyorum
Zaman geçmişten geleceğe her sözü ile lekelidir artık
Ve boyanır tarih kokan hevesler pembe acılarla
Daha dün yıkanmamış hayallerin
Suya değmemiş umutların eline tutuşturulandı mavi
Daha dün cesaretin gecelere değdiği
Yıldızların taç olduğu siyahın incisiydi gözleri
Gök sonsuzluk zincirine tek halka ile tutunmaktadır
Ölüm ensesinde uykuda
Bari uyanmasa
Ve kurur;
Zemzem’i kalmayan tenimin toprağı düşer satırlarıma
Şiir olur her damla
Tarih kokar yanığıyla
Bakma sana git dediğime
Bir kalemin ucu kadar yakınsın içime
Bu da yeter bir ömre
Bu şiirin bütün sözleri sana ait
Dün yazdığım , yarın yazacaklarım gibi
Özleyeceğim seni...
5.0
100% (19)