yollarıma gölgeler düştüğünde anladım
bir günün daha ayrılıp gittiğini
karanlıklarımda mum yoktu yalnızdım
korkularım bile korkardı düşlerimden
sabah umut değildi hayallerime
yalnızlığımla düşecektim yollara
doğduğum şehir ardımda artık çok uzaklara
mevsimlerin yapraksız olduğu anlara
tüm cümlelerim küçük harfle başlıyor
mürekkebi solmuş sayfalarımda
bir vapur güvertesiydi son hatırladığım
cevapsız sorularımla başbaşa
ege zeytin ve sıcak tuz kokan sular
üzerimde yapışmış unutulan sözler
bir çilinğir sofrası ki sormayın kimler var
yüzleri olmayan adamlar ve kadınlar
şarkıyı söyleyen ben sözler tek bir harf
kanatsız kuşlar dansımda bana eş
gagalarında ateşten buseler sunuyor
kim verecek çalınan düşlerin hesabını
yazıyorum aklımca kan pıhtısı kelimler
bir masal desem değil belkide bir hayal
bedenimde biriken acıların,yılların adına
anne ne kadar arıyorun seni bir bilsen
kime hayat verdiğini şimdi bir görsen
kuralı olmayan savaşların denizcisi ruhum
hayasız insafsız limanların yolcusu
rüzgar neki fırtınalarla yürüyorum
göğsümde tanrının kitabı
elimde senin verdiğin yüreğim
herşeyi biliyorum herşeyi
bir tek aşkı bilmiyorum