Sen buse ağacı
Bir sonbaharda, eylülde kondu adın
Bilende yok nasıl düştün toprağa
Kim neden ne zaman dikti
Kimler suladı nasıl baktı sana
Kaç sevda serinledi altında
Ayrılıkların isyanı var
Anıların izleri var hâlâ
Çelimsiz gövdenin tam ortasında.

Sen buse ağacı
Çamlık tepesinde gizli abide
Bilirsin sen seni bilmeyenleri
Bilenlerse sende gizli
Sensin aşkın sırrını saklayan
Unutsa da seni vefasızlar
Sen unutmazsın gerçek sevenleri.

Ve sen buse ağacı
Döksen de her kış yapraklarını
Bilirim unutmazsın âşıklarını
Unutanlara inat
Her bahar açınca çiçeklerini
Aratırsın tekrar sil baştan
Acı tatlı geçmiş günlerimi
Desem de zaman zaman
Geldi geçti hepsi bir hayaldi

Kendimi aldatırım işte o zaman.
Hadi buse ağacı hadi
Bir ses ver bana uzaklardan
Hani yıllar önceki yıkılışımdan
Bir hiç uğruna yok olan
O büyük sevdamdan
Kaldıysa bir iz sende de
Söyle bana hadi.
Sen buse ağacı
Bana mı benziyor yoksa kaderin
Çevreni sarmış hasret rüzgârları
Yoksa hâlâ yok mu bundan haberin
Sararıp solmuş dallarındaki umut yaprakları
Ve yerlere dökülmüş sevda çiçeklerin.

Sen evet sen buse ağacı
Bir eylülde kondu senin adın
Yine bir eylülde karardı işte bahtın.